Το ροχαλητό και η αποφρακτική υπνική άπνοια, μπορούν να θεραπευτούν με ενδοστοματικά μηχανήματα, με ρινική μάσκα συνεχούς πίεσης αέρα (c-PAP) ή χειρουργείο.
Η θεραπεία του ροχαλητού και της άπνοιας με ενδοστοματικά ορθοδοντικά μηχανήματα, είναι ασφαλής, χωρίς πόνο και αρκετά αποτελεσματική.
Οι μηχανισμοί αυτοί, είναι εύκολο να τοποθετηθούν στο στόμα και συνήθως ο ασθενής μπορεί να μιλά και να πίνει υγρά στη διάρκεια που φορεί το μηχανισμό αν και η χρήση του είναι μόνο κατά την διάρκεια του ύπνου. Ορθοδοντικοί οι οποίοι είναι εκπαιδευμένοι να θεραπεύουν ασθενείς με υπνική άπνοια και ροχαλητό, συνήθως συνεργάζονται με πνευμονολόγους, ωτορινολαρυγγολόγους ή γιατρούς οι οποίοι ασχολούνται με προβλήματα ύπνου.
Μετά από εκτίμηση του στόματος των δοντιών και των αεραγωγών, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει κεφαλομετρική ακτινογραφία, ή αξονική τομογραφία κωνικής δέσμης cbCT, λαμβάνονται αποτυπώματα για κατασκευή εκμαγείων. Ο ορθοδοντικός θα φτιάξει το ενδοστοματικό μηχάνημα, το οποίο θα χρησιμοποιείται στη διάρκεια του ύπνου.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι μηχανημάτων, οι οποίοι τοποθετούνται ανά περίπτωση, ανάλογα με την κατάσταση του στόματος και τη γενική κατάσταση του ασθενή. Το ενδοστοματικό μηχάνημα αποδεδειγμένα βοηθά, όταν χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια του ύπνου γιατί ελευθερώνει διανοίγοντας τις αεροφόρους οδούς με τους εξής τρόπους:
Κάποια μηχανήματα χρησιμοποιούν σε συνδυασμό και τις τρείς αυτές μεθόδους.
Ο ορθοδοντικός, θα ελέγχει το μηχάνημα ανά τακτά χρονικά διαστήματα, έτσι ώστε να διαπιστώνει ότι λειτουργεί ικανοποιητικά και ότι είναι ο ασθενής ευχαριστημένος με αυτό.
Η αρχική προσαρμογή μπορεί να πάρει δύο βδομάδες με ένα μήνα. 95 στους 100 ασθενής που ροχαλίζουν εμφανίζουν αισθητή βελτίωση. 80 στους 100 ασθενής με ήπια μέχρι μέτρια αποφρακτική υπνική άπνοια, έχουν καλά ή εξαιρετικά αποτελέσματα μετά τη χρήση του μηχανήματος.
Τα ενδοστοματικά μηχανήματα μπορούν να χρησιμοποιούν από μόνα τους ή σε συνδυασμό με χειρουργείο ή με c-PAP. Τα ενδοστοματικά μηχανήματα επειδή είναι μικρά και ελαφριά μπορούν να μεταφερθούν εύκολα κατά τη διάρκεια ταξιδιού. Αν το μηχάνημα καθαρίζεται και φυλάσσεται σωστά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μερικά χρόνια. Τα ενδοστοματικά μηχανήματα για τη θεραπεία προβλημάτων άπνοιας ύπνου, ΔΕΝ μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ασθενείς, με προβλήματα ούλων και τερηδόνας. Ασθενείς με προβλήματα κροταφογναθικής άρθρωσης θα πρέπει να διερευνώνται Επίσης δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ασθενείς με ολικές οδοντοστοιχίες. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο, στην περίπτωση που αυτές στηρίζονται σε εμφυτεύματα.
Αυτό εξαρτάται πάντα με τον τύπου του μηχανήματος και τη διάρκεια που πρέπει να τοποθετείται στο στόμα. Ασθενείς με ιστορικό ορθοδοντικών θεραπειών, πιθανά να έχουν πιο γρήγορες αλλαγές στη σύγκλειση. Οι αλλαγές στη σύγκλειση πρέπει να συνεκτιμώνται με τους κινδύνους που εμπεριέχει η άπνοια. Στους πιο πολλούς ασθενείς οι αλλαγές στη σύγκλειση δεν είναι ενοχλητικές και δεν χρειάζονται άλλη οδοντιατρική θεραπεία. Επιβάλλεται τους πρώτους 12 μήνες να παρακολουθεί ο ορθοδοντικός τον ασθενή για πιθανά προβλήματα.
Είναι σημαντική η αρχική συγκράτηση του μηχανήματος στο στόμα, καθώς και εφαρμογή του χωρίς να πιέζει οπουδήποτε τους μαλακούς ιστούς. Αυτό διασφαλίζει ο γιατρός στις πρώτες συνεδρίες και έτσι η μελλοντική συνεργασία είναι συνήθως άψογη.
Θα πρέπει ο ασθενής να έχει πάντα το μηχάνημα μαζί του τόσο σε οδοντιατρικές παρεμβάσεις διότι μπορεί να επηρεαστεί η συγκράτηση του μηχανήματος όσο και στους επανελέγχους που πρέπει ο θεράπων ορθοδοντικός να διενεργεί.
Μετά την διάγνωση της άπνοιας από πνευμονολόγο διερευνώνται οι πιθανές λύσεις. Σε ήπιας και μέτριας μορφής άπνοιες και σε ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται με την μάσκα cPAP τα ενδοστοματικά μηχανήματα αποτελούν θεραπεία εκλογής. Σε συνεννόηση με τον πνευμονολόγο του ασθενή πιθανά να σας ζητηθεί μια νέα πολυκαταγραφική μελέτη ύπνου που να πιστοποιεί την βελτίωση της άπνοιας.
Είναι σημαντικό να γίνει αντιληπτό ότι το πρόβλημα της άπνοιας αντιμετωπίζεται από ομάδα ειδικών γιατί είναι πολυπαραγοντικές οι αιτίες που το προκαλούν. Τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν στους ασθενείς είναι πολλά γιαυτό η συνεργασία μεταξύ ασθενών και ειδικών είναι απαραίτητη.
Το ότι βελτιώνεται το πρόβλημα της άπνοιας δεν σημαίνει ότι ο ασθενής δεν θα πρέπει να προσέχει τους άλλους επιβαρυντικούς παράγοντες όπως το βάρος, η πρόσληψη φαγητού και ποτού πριν τον ύπνο και η λήψη διαφόρων φαρμάκων.
χανισμός Orthoapnea στο στόμα όπου δείχνει την πλήρη ελευθερία κινήσεων της γνάθου που μπορεί να έχει ο ασθενής. Υπάρχει επίσης κοχλιωτός ρυθμιστής που μπορεί να φέρνει την κάτω γνάθο σταδιακά μπροστά.